روز پدر

پدر.

همه مون یه پدر داریم. چه دیده باشیمش چه هیچ وقت ندیده باشیم.

چه بدونیم کیه و چه به هر دلیلی ندونیم کیه.

چه دختر باشیم چه پسر.

چه هنوز کنارمون باشه چه دیگه کنارمون نداشته باشیمش.

چه فرصت دیدارش رو تند تند داشته باشیم چه این فرصت دیر به دیر برامون فراهم بشه.

چه نظرات و تفکراتمون شبیهش باشه و چه نباشه.

چه ازش کدورتی به دل داشته باشیم و چه عاشقانه دوستش داشته باشیم.

چه معتقد باشیم برامون پدر خوبی بوده یا فکر کنیم پدر خوبی برامون نبوده.

پدری که نمی تونیم تغییرش بدیم. پدری که یگانه س. چه بخوایم چه نخوایم.

برای همین یگانه بودنشه که یه روز از سال به نامشه. که یادمون باشه. که اگر هنوز توی زندگیمون فرصت کنارشون بودن یا شنیدن صداشون یا دیدنشون رو داریم بتونیم این کار رو انجام بدیم. اگر کدورتی نداریم یادمون باشه که می تونیم به بهانه چنین روزی خوشحالش کنیم. حتی اگه روزای دیگه ی سال کمتر می بینیمش یا کمتر فرصت می کنیم به خوشحال کردنش فکر کنیم.

بعضیا که دیگه پدرشون به هر دلیلی کنارشون نیست ممکنه توی چنین روزی هر حال و احساسی رو تجربه کنن.

بعضیا هر روز ممکنه فرصت دیدار پدرشون رو داشته باشن و باهاش معاشرت کنن. ببیننش یا باهاش حرف بزنن. از نزدیک یا با تلفن یا توی پیام رسان ها.

بعضیا هر هفته ممکنه برای دیدار پدرشون اقدام کنن. ممکنه آخر هفته ها حتما بهش سر بزنن و باهاش وقت بگدرونن. توی خونه یا بیرون از خونه. ممکنه پدرشون رو خونه شون دعوت کنن یا ممکنه به خونه پدرشون مراجعه کنن.

بعضیا شاید هر چند هفته یک بار.

بعضیا شاید هر چند ماه یک بار.

بعضیا شاید سالی یکی دو بار.

بعضیا به هر دلیلی هرگز نمیخوان پدرشون رو ببینن.

برای اونا که دنبال فرصتی میگردن برای اینکه پدرشون رو خوشحال کنن روز پدر می تونه بهونه خوبی براشون باشه. هر چند روز تولد پدرشون یا هر روز معمولی دیگه ای هم می تونه مثل همین روز بهونه خوبی باشه.

تو از کدوم هایی؟ از اونایی که می تونی پدرت رو ببینی یا از اون هایی که دیگه این فرصت رو نداری؟

از اون هایی که دلت می خواد ببینیش و خوشحالش کنی یا از اون هایی که دلت نمی خواد؟

بعضی ها آدم های دیگه ای رو که پدر واقعی شون نیستن رو هم مثل پدرشون دوست دارن و از چنین روزی برای خوشحال کردن اون ها هم استفاده می کنن. مثل پدر همسرشون یا هر شخص دیگه ای که نقش پدر رو براشون توی زندگیشون بازی کرده و می کنه.

بعضی ها به روز پدر میگن روز مرد و این روز رو بهونه خوشحال کردن و محبت به مردهای دوست داشتنی زندگی شون می کنن. همسرشون، برادرشون، پدرشون، پدربزرگشون یا هر مرد دیگه ای که دوستش دارن و دلشون می خواد بهش بگن که دوستش دارن.

توی زندگی بعضی از آدم ها ممکنه مادرهایی باشن که نقش پدر رو هم براشون بازی کردن. توی چنین روزی ممکنه آدم ها از اون زن ها هم قدردانی کنن.

بعضی از پدرها یا مردها از اینکه به بهانه چنین روزی کسی بخواد خوشحالشون کنه ممکنه خوشحال نشن. اون هایی که میگن این کارا چیه؟ دوست ندارم و از این حرف ها.

اما بعضی دیگه شون کلی ذوق می کنن و خوشحال میشن. بعضی هاشون ممکنه با یه تبریک و یادآوری هم خوشحال بشن و بعضی هاشون ممکنه انتظار هدیه و کادو داشته باشن.

تو از کدومایی؟

دوست داری توی این روز کسی رو خوشحال کنی؟ بهش بگی دوستش داری و به یادشی و قدردانش هستی؟

یا دوست داری خوشحالت کنن و بگن دوستت دارن؟ بهت پیام بدن یا زنگ بزنن؟ حضوری بیان به دیدارت؟