کالین فارل(Colin Farrell)

کالین جیمز فارل (انگلیسی: Colin James Farrell؛ زادهٔ ۳۱ مهٔ ۱۹۷۶) بازیگر ایرلندی است. او از دههٔ ۲۰۰۰ بازیگری نقش اول در پروژه‌هایی با ژانرهای مختلف هم در بلاکباستر و هم در فیلم‌های مستقل بوده‌است. او جوایز متعددی شامل دو جایزهٔ گلدن گلوب برنده شده‌است و در سال ۲۰۲۰ از سوی آیریش تایمز پنجمین بازیگر سینمایی برتر ایرلند نام گرفت. مجلۀ تایم در سال ۲۰۲۳ او را یکی از ۱۰۰ شخص تاثیرگذار در جهان نامید.

فارل برای بازی در نقش آدم‌کشی تازه‌کار در کمدی در بروژ (۲۰۰۸) برندهٔ جایزهٔ گلدن گلوب شد. او در دومین فصل از مجموعهٔ تلویزیونی هیجان‌انگیز کارآگاه حقیقی (۲۰۱۵) نیز ایفای نقش کرد. فارل نقش پرسیوال گریوز در فیلم فانتزی جانوران شگفت‌انگیز و زیستگاه آن‌ها (۲۰۱۶) و پنگوئن در فیلم ابرقهرمانی بتمن (۲۰۲۲) را ایفا کرد. او برای بازی در نقش یک ایرلندی ساده‌لوح در درام بنشی‌های اینیشرین (۲۰۲۲) نامزد جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر مرد شد.

کودکی

کالین زاده شهر دوبلین در کشور ایرلند است. وی فرزند ریتا (خانه‌دار) و آمون است که پدرش بازیکن فوتبال باشگاه شامروک روورز و همچنین مالک یک فروشگاه مواد غذایی بود. عموی کالن نیز همانند پدرش در همان تیم بازی می‌کرد. کالین فرل مسیحی کاتولیک است.

وی یک برادر بزرگ‌تر و دو خواهر دیگر دارد که خواهر بزرگ‌ترش دستیار شخصی اوست. کالین بعد از اتمام دوران تحصیلش و با اصرار برادرش به مدرسه نمایش رفت ولی چندی بعد تصمیم به ترک تحصیل گرفت.

زندگی هنری

او پس از بازی موفقیت‌آمیز در نقشی در بلیکیس انجل (Ballykissangel) بی‌بی‌سی در سال ۱۹۹۸، مدرسهٔ بازیگری در ایرلند را ترک کرد. آغاز کار بازیگری او در فیلمی به کارگردانی بازیگر انگلیسی تیم راث به نام منطقه جنگی (The War Zone) بود. پس از آن با کشف شدن توسط جوئل شوماخر شهرت گسترده‌تری یافت و در تایگرلند (۲۰۰۰) بازی کرد. فارل پس از بازی در چندین فیلم تریلر آمریکایی، باجه تلفن (۲۰۰۲)، سوات و تازه‌کار (هر دو ۲۰۰۳)، گیشهٔ بین‌المللی پولسازی خود را ایجاد کرد. در طول همان سال، او همچنین در گزارش اقلیت، به کارگردانی استیون اسپیلبرگ (۲۰۰۲) و در نقش شخصیت تبهکار مارول کمیک بولزآی، در فیلم بی‌باک (هر دو ۲۰۰۳) ظاهر شد. پس از بازی در فیلم‌های سینمای مستقل، وقفه (۲۰۰۳) و خانه‌ای در پایان جهان (۲۰۰۴)، او نقش اول را در فیلم داستان زندگی اسکندر ساختهٔ الیور استون (۲۰۰۴) و فیلم بسیار درخور توجه ترنس مالیک، بر جدید (۲۰۰۵) بازی کرد.

با بازی در میامی وایس مایکل مان (۲۰۰۶)، از غبار بپرس (۲۰۰۶)، اقتباس از رمان جان فانتی، و در رؤیای کاساندرا (۲۰۰۷)، ساختهٔ وودی آلن محبوبیت فارل در میان نویسندگان و کارگردانان مهم هالیوود ادامه پیدا کرد، در نهایت نقش او در فیلم دوست ایرلندی‌اش مارتین مک‌دونا، در بروژ بود که جایزه گلدن گلوب را در سال ۲۰۰۸ برای او به همراه آورد. او همچنین در فیلم‌های وحشت در شب (۲۰۱۱)، بازسازی یادآوری کامل (۲۰۱۲)، و فیلم دوم مک‌دونا، هفت روانی (۲۰۱۲) حضور داشته‌است. فارل در فیلم اقتباسی افسانه زمستان از رمان مارک هلپرین که در سال ۱۹۸۳ نوشته، در نقش ویکتور و در ساختهٔ نیلز آردن اپلو مردی رو به زوال، در نقش پیتر لیک، در مقابل نومی راپاس به ایفای نقش پرداخت.

در کنار محبوبیت فارل در میان منتقدانی مانند راجر ایبرت، پیتر بنوا، و مانولا دارگیس، در دههٔ ۲۰۰۰، فارل به عنوان اغواگر زنان نیز مشهور شد و با طیف وسیعی از زنان، از بریتنی اسپیرز، جوزی مران، دمی مور و آنجلینا جولی گرفته تا مدل سابق پلی بوی نیکول نارین قرار ملاقات داشت. در این زمان او در مجله پیپل در سال ۲۰۰۳ جزو فهرست «پنجاه مرد زیبا» بود. در همان سال از طرف مجله شرکت به عنوان ششمین «مرد سکسی» جهان شناخته شد.