حسین شهابی(Hossein Shahabi)

جلال شهابی (زاده ۷ آذر ۱۳۴۶ – درگذشته ۲ بهمن ۱۴۰۱) تهیه‌کننده، نویسنده و کارگردان سینمای ایران بود.

زندگی و آثار

شهابی دارای مدرک فوق لیسانس کارگردانی سینما، استاد سابق انجمن خوشنویسان ایران، و همچنین تحصیل کرده رشته موسیقی کلاسیک در دانشگاه تهران است.او که به گفتهٔ خودش فیلم‌سازی را در زمان نوجوانی و با ساختن فیلم‌های کوتاه هشت و شانزده میلی‌متری آزموده، فیلم‌سازی حرفه‌ای را از سال ۱۳۷۵ با ساخت فیلم کوتاه صدبرابر صد ثانیه آغاز کرد که همین فیلم در اولین حضور رقابتیِ خود یکی از جوایز اصلی جشنوارهٔ صدمین سالگرد جشن سینمای ایران را به دست آورد. وی که پیرو مکتب و سبک رئالیسم در سینماست، از آغاز فعالیت سینمایی خود تاکنون تهیه‌کنندگی، نویسندگی و کارگردانی بیش از بیست فیلم کوتاه پانزده فیلم بلند داستانی و پنج فیلم سینمایی رادر کارنامهٔ هنری خود دارد که برای تعدادی از آن‌ها از جشنواره‌های داخلی و خارجی جوایزی دریافت کرده‌است.

روز روشن اولین فیلم بلند سینمایی حسین شهابی است که در سال ۱۳۹۱ در سی و یکمین جشنواره فیلم فجر، ضمن نامزدی دریافت چهار سیمرغ بلورین، برندهٔ دو دیپلم افتخار از این جشنواره شد. این فیلم در دی ماه سال ۱۳۹۲ اکران شد و اقبال عمومی نیافت، اما در اولین حضور بین‌المللی خود نامزد دریافت جایزهٔ آستور بهترین نویسندگی و کارگردانی از بیست و هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم ماردل پلاتا آرژانتین شد و «تقدیر ویژهٔ هیئت داوران» این جشنواره را برای شهابی به ارمغان آورد. روز روشن که تحسین برخی از منتقدان بین‌المللی را نیز به همراه داشت، همچنین «قرقاول نقره‌ای بهترین کارگردانِ تازه‌وارد» نوزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کرالا هند را دریافت کرد.

شهابی فیلم «به خاطر مهدی» را نیز در سال ۱۳۹۰ ساخته که هنوز به نمایش عمومی در نیامده است. حراج سومین فیلم سینمایی حسین شهابی است که در سال ۱۳۹۳ در سینماهای ایران اکران عمومی گردید و به دلیل تبلیغات نامناسب و حضور نداشتن چهره‌های اسم‌ورسم‌دار در آن به فروش قابل توجهی دست پیدا نکرد هرچند تمجید برخی از منتقدان سینما را به همراه داشت. بی صدا چهارمین و آزاد به قید شرط پنجمین فیلم سینمایی وی در مقام نویسنده، تهیه‌کننده و کارگردان است. منتقد مجله سینمایی ۲۴ در شماره ۵۵ شهریور ماه سال ۹۳ دربارهٔ او می‌نویسد: «شهابی در فیلم‌هایش هیچ تلاشی برای باج دادن به مخاطب نمی‌کند و در عوض تلاش می‌کند با تعریف قصه‌ای ساده اما تأثیرگذار و نمایش دقیق زندگی شخصیت‌هایی بظاهر معمولی اما پیچیده، ما را با لحظه لحظه فیلم همراه کند». عبور از سطح به عمق مسائل فردی، خانوادگی، اجتماعی و نمایش بی‌پیرایهٔ حرف‌ها و عملکرد آدم‌ها در مواجهه با مشکلات و معضلات اجتماعی و هنگامه گرفتار شدن در چنگ نیازهای مادی و معنوی شاکله و مضمون فیلم‌های سینمایی شهابی را تشکیل می‌دهد.