نیکی کریمی (زادهٔ ۱۹ آبان ۱۳۵۰) بازیگر و فیلمساز ایرانی است. او یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان سینما پس از انقلاب ۱۳۵۷ است که در فیلمهای مهمی نقشآفرینی کرده و با کسب جوایز متعدد از جشنوارههای گوناگون بینالمللی از موفقترین هنرمندان سینمای ایران از لحاظ تعداد جوایز جهانی نیز بهشمار میرود.
نخستین نقش سینمایی کریمی در فیلم وسوسه (۱۳۶۸) ساختهٔ جمشید حیدری بود که توسط جمشید گرگین ( از اقوام کریمی) به کارگردان معرفی شد. او سال بعد با ایفای نقش در فیلم پرفروش عروس (۱۳۶۹) برای نخستین بار نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن جشنوارهٔ فیلم فجر شد. عروس رکورد فروش را شکست و پرفروشترین فیلم سال شد و وی را در نوزده سالگی به ستاره بدل کرد. کریمی برای بازی در سارا (۱۳۷۱) موفق به دریافت جایزهٔ صدف نقرهای بهترین بازیگر زن از جشنوارهٔ بینالمللی فیلم سنسباستین شد. او در بیست و یکمین دورهٔ جشنوارهٔ فیلم فجر نیز برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای فیلم دیوانهای از قفس پرید (۱۳۸۱) و واکنش پنجم (۱۳۸۱) شد. کریمی علاوه بر بازیگری، چندین فیلم از جمله شیفت شب (۱۳۹۳) و آتابای (۱۳۹۸) را کارگردانی کردهاست.
کریمی در جشنوارههای مختلف داخلی و بینالمللی فیلم به عنوان داور حضور داشته است. وی در سال ۲۰۰۷ از داوران بخش فیلم کوتاه شصتمین جشنوارهٔ فیلم کن فرانسه بود. او در زمینهٔ عکاسی و ترجمه کتاب نیز فعالیت داشته است. در سال ۲۰۱۷ کریمی در فهرست «۳۰ تن از زیباترین زنان جهان» از سوی وبگاه بازنت قرار گرفت.
زندگی و فعالیت هنری
نیکی کریمی در ۱۹ آبان ۱۳۵۰ در تهران زاده شد. وی اصالتاً تفرشی است. او از دوران دبستان بازی در گروههای کوچک تئاتر را آغاز کرد. نخستین نقش سینماییاش را در سال ۱۳۶۸ در فیلم وسوسه به کارگردانی جمشید حیدری به دست آورد. اما نخستین حضور جدیاش را میتوان در فیلم عروس به کارگردانی بهروز افخمی در سال ۱۳۶۹ دانست. نیکی کریمی و ابوالفضل پورعرب را نخستین ستارگان سینمای ایران پس از انقلاب میدانند. پس از آن، وی در دو فیلم مهم از داریوش مهرجویی به نامهای سارا و پری بازی کرد. در سال ۱۳۷۱ بازی در فیلم سارا (اقتباسی از خانه عروسک اثر هنریک ایبسن) توانست برایش جایزه بهترین بازیگر زن جشنوارههای سن سباستین و نانت را به ارمغان بیاورد. در همان سال برای تحصیل در رشته طراحی لباس به آمریکا رفت و تا زمان بازی در فیلم پری اثر داریوش مهرجویی به ایران بازنگشت. بازی کریمی در این فیلم که اقتباسی از کتاب فرنی و زویی اثر سلینجر بو، مورد توجه قرار گرفت و او برای بار سوم در جشنوارۀ فیلم فجر نامزد سیمرغ بلورین شد.
پس از بازی در چند فیلم از کارگردانانی چون ابراهیم حاتمیکیا، بهروز افخمی و داریوش فرهنگ در سال ۱۳۷۷ در فیلم دو زن به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد. نیکی کریمی با بازی در این فیلم، به بازیگر ثابت چند فیلم بعدی تهمینه میلانی تبدیل شد و این همکاری تا فیلم واکنش پنجم ادامه یافت. وی برای پنجمین بار برای فیلم دو زن نامزد دریافت سیمرغ بلورین جشنوارۀ فیلم فجر شد اما برای واکنش پنجم توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را کسب کند. او همچنین جایزه بهترین بازیگر زن را به خاطر بازی در دو زن از جشنواره تائورمینا ایتالیا گرفت.
کریمی پس از اینکه دستیار کارگردانی عباس کیارستمی را در فیلم ایبیسی آفریقا بر عهده گرفت، در سال ۱۳۸۰ فیلم کوتاه مستندی با عنوان داشتن یا نداشتن ساخت که به موضوع زوجهای نابارور مراجعهکننده به کلینیک رویان میپرداخت. این مستند برنده جایزه باران شد. در سال ۱۳۸۱ در دو فیلم دیوانهای از قفس پرید به کارگردانی احمدرضا معتمدی و واکنش پنجم به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد که به خاطر بازی در این دو فیلم جایزه سیمرغ بلورین جشنواره فجر را گرفت. وی برای نخستین بار در فیلم باج خور اثر فرزاد مؤتمن در یک نقش خاکستری بازی کرد.
در سال ۱۳۸۳ نخستین فیلم بلندش به نام یک شب را کارگردانی کرد. این فیلم به خاطر شرایط ممیزی در ایران اکران نشد ولی در جشنوارههای معتبر خارجی درخشید از جمله در جشنوارۀ فیلم کن مورد توجه قرار گرفت. نیکی کریمی فیلم بعدی خود به نام چند روز بعد را در سال ۱۳۸۵ و در شرایطی ساخت که هنوز تکلیف اکران یک شب در هالهای از ابهام قرار داشت. او بازیگر فیلم دوم خود نیز بود ولی باز این فیلم هم به خاطر مسائل ممیزی در ایران هنوز اکران نشدهاست.
در سال ۱۳۸۶ کریمی به عنوان یکی از داوران بخش فیلمهای کوتاه جشنواره کن انتخاب شد و در کنار دومینیک مال از فرانسه، دبورا نادلمن لاندیس از آمریکا و ژان ماری گوستاو لوکلوزیو از فرانسه، به داوری فیلمهای این بخش از جشنواره پرداخت.
سومین فیلم نیکی کریمی با نام سوت پایان در سال ۱۳۸۹ خورشیدی ساخته شد. این فیلم در جشنوارههای جهانی موفق ظاهر شد و در جشنوارههای بوسان کره جنوبی، دوربان آفریقای جنوبی، وزول فرانسه، سیدنی، دبی، کلکته، چنای هند، مانهایم آلمان، پراگ جمهوری چک به نمایش درآمد. این فیلم توانست جایزه اصلی جشنوارهمانهایم آلمان و سه جایزه از جشنواره وزول فرانسه کسب کند.
وی در تله تئاتر خردهجنایتهای زناشوهری برای نخستین بار در یک کار تلویزیونی حاضر شد.
در دومین مراسم تجلیل از سینماگران سلامتمحور که فروردین ۱۳۹۱ در خانۀ سلامت شهرداری منطقه ۷ تهران برگزار شد ضمن نمایش فیلم مستند داشتن یا نداشتن، از نیکی کریمی برای ساخت فیلمی با رویکردی هنری و اجتماعی دربارهٔ یکی از حوزههای مهم سلامت شهروندان، قدردانی شد. همچنین در این مراسم از کتاب گزارش عملکرد سینما سلامت توسط نیکی کریمی رونمایی شد.
در دومین جشنوارۀ فیلمهای فارسیزبان سیدنی که در شهریور ۱۳۹۲ برگزار شد از نیکی کریمی تقدیر شد. در این مراسم فیلمهای چند روز بعد، سوت پایان و یک شب از ساختههای نیکی کریمی به نمایش درآمدند.
در بیستمین جشنوارۀ بینالمللی فیلم کلکته که در آبان ۱۳۹۳ در کلکته هند برگزار شد، کریمی داوری بخش بینالملل این جشنواره را بر عهده داشت. در مراسم بزرگداشتی که برای وی برگزار شد تعدادی از فیلمهای منتخب نیکی کریمی اکران شدند. در سال ۱۳۹۳ وی برای کارگردانی فیلم شیفت شب، و بازی در فیلمهای مرگ ماهی و چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت جایزه ویژه هیئت داوران سی و سومین جشنوارۀ فیلم فجر را دریافت کرد.
در سال ۱۳۹۸ او با فیلم آتابای پنجمین اثری که در مقام کارگردان در آن حضور داشت به سی و هشتمین جشنوارۀ فیلم فجر آمد. این فیلم مورد تحسین بسیاری از منتقدان و مخاطبان قرار گرفت و علیرغم نظر مثبت منتقدان، این فیلم از جشنواره فجر جایزهای دریافت نکرد و تنها در چند رشته از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی نامزد شد.
عکاسی
نیکی کریمی همچنین در زمینۀ عکاسی نیز فعالیت دارد. وی تاکنون چندین نمایشگاه عکس از کارهای خود برگزار کردهاست. وی تاکنون سبکهای مختلف عکاسی همچون پرتره و… را تجربه کرده ولی عکاسی از طبیعت در آثار او چشمگیرتر است.
زندگی شخصی
اعضای خانواده نیکی کریمی در انگلستان زندگی میکنند و او بین تهران و لندن در رفتوآمد است.
کریمی در اواخر آذر ۱۴۰۱ به دنبال اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ ایران در یک پست اینستاگرامی نوشت: «در این چند ماه خفقان و ارعاب نگو و ننویس و تلفنهاى ناشناس گلویم از فریادهاى نزده، خوابهایم پر از بغض و اشک و ابهام از این برزخى ست که در آن تقلا مىکنیم» و «فعلا نمىشود، من نمىتوانم … تمام کارهایم را کنسل کردهام، قرادادهایم را فسخ کردهام، چه براى بازى، چه براى ساخت».
فیلمشناسی
داوری
- بیست و یکمین جشنوارۀ فیلم ترایبکا، آمریکا (۲۰۲۲)
- یازدهمین جشنوارۀ فیلم «جنایت و مکافات» استانبول (رئیس هیئت داوران)، ترکیه (۲۰۲۱)
- پنجاه و هفتمین جشنوارۀ فیلم پرتقال طلایی آنتالیا، ترکیه (۲۰۲۱)
- دومین جشنوارۀ بینالمللی عکاسی «نگاه آبی»، تهران (۱۳۹۷)
- سی و پنجمین جشنوارۀ بینالمللی فیلم استانبول، ترکیه (۱۳۹۵)
- سی و چهارمین جشنوارۀ فیلم فجر، بخش سودای سیمرغ، تهران (۱۳۹۴)
- نخستین جشنوارۀ سراسری فیلم کوتاه موج، کیش (۱۳۹۴)
- شصتمین جشنوارۀ فیلم «وایادولید» (سمینسی)، اسپانیا (۲۰۱۵)
- نوزدهمین جشنوارۀ فیلم شبهای سیاه تالین (رئیس هیئت داوران)، استونی (۲۰۱۵)
- دهمین دورۀ جشنوارۀ فیلم باتومی، گرجستان (۲۰۱۵)
- پنجمین جشنوارۀ فیلم شهر، تهران (۱۳۹۴)
- بخش بینالملل سیوسومین جشنوارۀ فیلم فجر، تهران (۱۳۹۴)
- بیستمین جشنوارۀ فیلم کلکته، هند (۲۰۱۴)
- چهارمین جشنوارۀ فیلم پروین اعتصامی، تهران (۱۳۹۳)
- پنجمین جشنوارۀ فیلم ادینبورگ (رئیس هیئت داوران)، ادینبرو، اسکاتلند (۲۰۱۴)
- دوازدهمین جشنوارۀ فیلم پونا، هند (۲۰۱۴)
- بیست و هفتمین جشنوارۀ بینالمللی فیلم کودکان و نوجوانان، اصفهان (۱۳۹۲)
- بیستمین جشنوارۀ فیلم پراگ، جمهوری چک (۲۰۱۳)
- ششمین جشنوارۀ فیلم ابوظبی (۲۰۱۲)
- دهمین دورۀ جشن تصویر سال، تهران (۱۳۹۱)
- چهل و هشتمین جشنوارۀ فیلم پرتقال طلایی آنتالیا، ترکیه (۲۰۱۱)
- چهارمین جشنوارۀ فیلم شهر، تهران (۱۳۹۰)
- چهل و چهارمین جشنوارۀ فیلم کارلووی واری، جمهوری چک (۲۰۰۹)
- چهارمین دورۀ جایزۀ ادبی والس (۱۳۸۷)
- پنجمین جشنوارۀ فیلم دبی (۲۰۰۸)
- سی و نهمین جشنوارۀ فیلم هند، گوا (۲۰۰۸)
- چهاردهمین دورۀ جشنوارۀ فیلمهای آسیایی در وزول، فرانسه (۲۰۰۸)
- بخش فیلم کوتاه شصتمین جشنوارۀ فیلم کن، فرانسه (۲۰۰۷)
- پنجاه و هفتمین دورۀ جشنوارۀ فیلم برلین (۲۰۰۷)
- بیست و هشتمین جشنوارۀ بینالمللی فیلم دوربان، آفریقای جنوبی (۲۰۰۷)
- هفتمین جشنوارۀ بینالمللی فیلمهای کوتاه ازمیر، ترکیه (۲۰۰۶)
- سومین جشنوارۀ بینالمللی فیلم ریکیاویک (رئیس هیئت داوران)، ایسلند (۲۰۰۶)
- پنجاه و هشتمین جشنوارۀ فیلم لوکارنو، سوئیس (۲۰۰۶)
- جشنوارۀ فیلم دهلی، هند (۲۰۰۶)
- جشنوارۀ بینالمللی فیلم دمشق (۲۰۰۴)
- جشنوارۀ فیلم رن، فرانسه (۲۰۰۳)
- نخستین جشنوارۀ بینالمللی فیلم نفت (۱۳۸۲)
- چهل و سومین جشنوارۀ بینالمللی فیلم تسالونیکی، یونان (۲۰۰۲)
کتابشناسی (ترجمه)
- عشق زمان غم (بر اساس ۱۰ داستان کوتاه از حنیف قریشی) [مجوز نشر آن صادر نشدهاست]
- مجموعه اشعار یکصد شاعر زن چینی
- نور ماه بر درختان کاج (ذن هایکو، اثر جاناتان کلمنتس)، ۱۳۸۵
- نزدیکی (رمان، اثر حنیف قریشی)، ۱۳۸۴
- بار دیگر، تولدی دیگر (اشعار برگزیده فروغ فرخزاد همراه با برگردان اشعار به انگلیسی و لوح فشرده محتوای دکلمه اشعار توسط نیکی کریمی)، ۱۳۸۳
- آوازهایی که مادرم به من آموخت (زندگینامه مارلون براندو اثر رابرت لینزی)، ۱۳۸۰
جوایز و افتخارات
خارجی
- نامزد دریافت جایزه هیئت داوران از جشنوارۀ بینالمللی فیلم صوفیه برای کارگردانی فیلم آتابای (بلغارستان،۲۰۲۲)
- نامزد دریافت جایزه بهترین فیلمساز زن از جشنوارۀ بینالمللی فیلم داکا برای کارگردانی فیلم آتابای (هندوستان،۲۰۲۲)
- نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم تماشاگران از جشنوارۀ فیلم کمبریج برای کارگردانی فیلم آتابای (انگلستان،۲۰۲۱)
- برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنوارۀ فیلمهای ایرانی تورنتو برای بازی در فیلم آذر (کانادا، ۲۰۱۷)
- برنده تندیس کلوزآپ طلایی و لوح تقدیر جشنوارۀ فیلم شید برای بازی در فیلم آذر (آمریکا، ۲۰۱۷)
- برنده تندیس کلوزآپ طلایی و لوح تقدیر جشنوارۀ فیلم شید برای تهیهکنندگی فیلم آذر (آمریکا، ۲۰۱۷)
- برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره براتیسلاوا برای بازی در فیلم چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت (اسلواکی، ۲۰۱۵)
- برنده جایزه بهترین فیلم از جشنوارۀ بینالمللی فیلم مانهایم-هایدلبرگ برای کارگردانی فیلم سوت پایان (آلمان، ۲۰۱۲)
- برنده جایزه امیل گوئیمت از جشنوارۀ بینالمللی فیلمهای آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
- برنده جایزه اینالکو داوران از جشنوارۀ بینالمللی فیلمهای آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
- برنده جایزه دبیرستان از جشنوارۀ بینالمللی فیلمهای آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
- نامزد دریافت جایزه چرخ طلایی از جشنوارۀ بینالمللی فیلمهای آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
- نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم در جشنوارۀ بینالمللی فیلم دوبی برای کارگردانی فیلم سوت پایان (امارات، ۲۰۱۱)
- نامزد دریافت جایزه استعدادهای جدید از جشنوارۀ فیلمهای آسیایی هنگ کنگ برای کارگردانی فیلم چند روز بعد (هنگ کنگ، ۲۰۰۷)
- نامزد دریافت جایزه بزرگ در جشنوارۀ بینالمللی فیلم فریبورگ برای کارگردانی فیلم چند روز بعد (سوئیس، ۲۰۰۷)
- برنده جایزه بهترین فیلمنامه از جشنوارۀ بینالمللی فیلم روتردام برای نویسندگی فیلم چند روز بعد (هلند، ۲۰۰۵)
- برنده جایزه عصای سفید از جشنوارۀ فیلم تورین برای کارگردانی فیلم یک شب (ایتالیا، ۲۰۰۵)
- نامزد دریافت جایزه الکساندر طلایی از جشنوارۀ بینالمللی فیلم تسالونیکی برای کارگردانی فیلم یک شب (یونان، ۲۰۰۵)
- نامزد دریافت جایزه دوربین طلایی از جشنوارۀ فیلم کن برای کارگردانی فیلم یک شب (فرانسه، ۲۰۰۵)
- برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنوارۀ فیلم قاهره برای بازی در فیلم نیمه پنهان (مصر، ۲۰۰۱)
- برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنوارۀ فیلم تائورمینا برای بازی در فیلم دو زن (ایتالیا، ۱۹۹۹)
- برنده جایزه مونگولفیه نقرهای بهترین بازیگر زن از یازدهمین جشنواره سه قاره نانت برای بازی در فیلم سارا (فرانسه، ۱۹۹۳)
- برنده جایزه صدف نقرهای بهترین بازیگر زن از چهل و یکمین جشنوارۀ فیلم سن سباستین برای بازی در فیلم سارا (اسپانیا، ۱۹۹۳)
داخلی
جشنوارۀ فیلم فجر
- نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلم برای فیلم آتابای، سی و هشتمین دورۀ جشنوارۀ فیلم فجر - (۱۳۹۸)
- نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی برای فیلم آتابای، سی و هشتمین دورۀ جشنوارۀ فیلم فجر - (۱۳۹۸)
- برنده دیپلم افتخار «جایزه ویژه هیئت داوران» در بخش سودای سیمرغ برای مجموعه بازیهای وی (فیلمهای مرگ ماهی و چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت) و کارگردانی فیلم شیفت شب، سی و سومین دورۀ جشنوارۀ فیلم فجر - (۱۳۹۳)
- نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم من همسرش هستم، سیامین دورۀ جشنوارۀ فیلم فجر - (۱۳۹۰)
- برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای فیلم دیوانهای از قفس پرید و واکنش پنجم، بیست و یکمین دورۀ جشنوارۀ فیلم فجر - (۱۳۸۱)
- برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم دو زن، هفدهمین دورۀ جشنوارۀ فیلم فجر - (۱۳۷۷)
- نامزد دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم دو زن، هفدهمین دورۀ جشنوارۀ فیلم فجر - (۱۳۷۷)
- نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم روانی، شانزدهمین دورۀ جشنوارۀ فیلم فجر - (۱۳۷۶)
- نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم پری، سیزدهمین دورۀ جشنوارۀ فیلم فجر - (۱۳۷۳)
- نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم سارا، یازدهمین دورۀ جشنوارۀ فیلم فجر - (۱۳۷۱)
- نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم عروس، نهمین دورۀ جشنوارۀ فیلم فجر - (۱۳۶۹)
جشن خانۀ سینما
- نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم ستاره است، یازدهمین جشن خانۀ سینما - (۱۳۸۶)
- نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم واکنش پنجم، هفتمین جشن خانۀ سینما - (۱۳۸۲)
- نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم نیمه پنهان، پنجمین جشن خانۀ سینما - (۱۳۸۰)
- نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم نسل سوخته، چهارمین جشن خانۀ سینما - (۱۳۷۹)
- برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم دو زن، سومین جشن خانۀ سینما - (۱۳۷۸)
جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران
- برنده جایزه بهترین فیلم برای فیلم آتابای، چهاردهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران - (۱۴۰۱)
- برنده جایزه بهترین کارگردانی برای فیلم آتابای، چهاردهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران - (۱۴۰۱)
- نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت، نهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران- (۱۳۹۴)
جشن دنیای تصویر
- نامزد دریافت تندیس حافظ بهترین بازیگر زن سینما برای فیلم چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت از شانزدهمین دورۀ جشن دنیای تصویر(۱۳۹۵)
- نامزد دریافت تندیس حافظ بهترین بازیگر زن سینما برای فیلم دیوانهای از قفس پرید از هفتمین دورۀ جشن دنیای تصویر(۱۳۸۲)
- برنده تندیس حافظ بهترین بازیگر زن برای فیلم نیمه پنهان از پنجمین دورۀ جشن دنیای تصویر (۱۳۸۰)
- برنده تندیس حافظ بهترین بازیگر زن برای فیلم دو زن از سومین دورۀ جشن دنیای تصویر (۱۳۷۸)
- برنده تندیس حافظ بهترین بازیگر زن برای فیلم روانی از دومین دورۀ جشن دنیای تصویر (۱۳۷۶)
دیگر
- برنده جایزه بهترین بازیگر زن برای بازی در فیلم زن دوم، نخستین جشنوارۀ بینالمللی فیلم کیش (۱۳۹۰)
پانویس
منابع
- معرفی نیکی کریمی در ایراناکت
- مصاحبه با البیان
پیوند به بیرون
- نیکی کریمی در بانک جامع اطلاعات سينماى ايران
- نیکی کریمی در بانک اطلاعات اینترنتی فیلمها (IMDb)
- نیکی کریمی در فیسبوک
- نیکی کریمی در اینستاگرام