داستین هافمن(Dustin Hoffman)
داستین لی هافمن (به انگلیسی: Dustin Lee Hoffman) (زادهٔ ۸ اوت ۱۹۳۷) هنرپیشه آمریکایی برندهٔ دو جایزه اسکار است.
زندگی‌نامه
هافمن در لس آنجلس زاده‌شد. وی پسر دوم لیلیان و هری هافمن است. پدرش یهودی روسی تبار بود که در کنار طراحی مبلمان، در کلمبیا پیکچرز خیاطی می‌کرد و مادرش هنرپیشه آماتور تئاتر بود. برادر بزرگترش، رونالد، وکیل و اقتصاددان است. خانواده هافمن نام داستین را از داستین فارنوم، بازیگر فیلم مرد زن صفت ساخته سیسیل بی. دمیل برای فرزند خود برگزیدند.
هافمن در آغاز، پزشکی خواند اما آن را رها کرد و به دست‌یاری روان‌پزشکی، پیش‌خدمتی، ظرف‌شستن، تایپیستی و روزنامه‌فروشی پرداخت تااین‌که به هنرستان موسیقی و هنر لس‌آنجلس آمریکا راه یافت.
ژانر هنری در بازیگری
او بیش‌تر برای بازی در نقش‌های ناقهرمان و شخصیت‌های آسیب‌پذیر در سینما شناخته می‌شود.
دههٔ ۶۰ میلادی
هافمن در ۱۹۶۷ به لطف بازی در «فارغ‌التحصیل» به کارگردانی مایک نیکولز، که یکی از فیلم‌های نمادین سینمای آمریکا است، یک‌شبه ستاره شد و برای اولین بار نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد شد. فارغ‌التحصیل، فیلمی پیش‌رو و اثرگذار بود که هافمن ۳۰ ساله در آن نقش جوانی احساساتی و سربه‌هوا به نام بن برادوک را بازی می‌کرد که پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، به اصرار خانواده متمول و اعیانش وادار به ازدواج می‌شود. تصمیمی که سرانجام به اتفاقی مضحک اما جسورانه و موفقیت‌آمیز ختم می‌شود. فارغ‌التحصیل، پرفروش‌ترین فیلم سال شد و امروز، بیست‌ویکمین فیلم پرفروش تاریخ سینما با در نظر گرفتن نرخ تورم شناخته می‌شود.
هافمن در ۱۹۶۹ در «کابوی نیمه‌شب» ساختهٔ ستودهٔ جان شلزینجر بازی کرد. این فیلم داستان زندگی دو جوان بی‌کس‌وکار را روایت می‌کند که یکی از شهرستان به شهر آمده و دیگری بینوایی است که در همان شهر زندگی می‌کند. نقش هافمن در این فیلم، همین بی‌نوای کارتن‌خواب به نام راتسو ریتسو است. او در این فیلم نیز خوش درخشید و بار دیگر کاندیدای دریافت اسکار بهترین بازیگر مرد شد. پس از دو فیلم موفق فارغ‌التحصیل و کابوی نیمه‌شب، هافمن در جان و ماری ساخته پیتر ییتس بازی کرد.
دههٔ ۷۰ میلادی
آغاز دهه هفتاد برای هافمن بسیار طلایی بود و او این روند را تا پایان آن دهه با موفقیت ادامه داد. او که با سه سال سابقه در سینما به همه خواسته‌هایش جز اسکار رسیده بود، در ۱۹۷۰ در «بزرگ‌مرد کوچک» ساختهٔ آرتور پن، نقش جک کراب را با مهارت بازی کرد. این فیلم، هفتمین فیلم پرفروش آن سال شد.
هافمن در ۱۹۷۱ در سگ‌های پوشالی ساختهٔ کارگردان برجسته سینمای آمریکا، سام پکینپا بازی کرد که موفقیت چندانی برای وی نیاورد. دو فیلم بعدی‌اش، «هری کلرمن کیست» و آلفردو، آلفردو، در پرونده کاری هافمن ناموفق به حساب می‌آیند. پس از این دو، هافمن در ۱۹۷۳ در فیلم محبوب و پرفروش پاپیون در کنار استیو مک‌کوئین بازی کرد. او نقش لوئیس دگا زندانی بینوایی را بازی می‌کند که برخلاف دوست خود پاپیون که به فکر فرار از زندان است، بسیار محافظه کار و خطرناپذیر است؛ و در پایان نیز با نگاهی پرمعنا، آزادی یار دیرین خود را تماشا می‌کند.
هافمن در ۱۹۷۴ با بازی در «لنی» ساختهٔ باب فاسی برای سومین بار نامزد اسکار نقش اول مرد شد. او ۱۹۷۶ با بازی در دو فیلم موفق «همه مردان رئیس‌جمهور» و «ماراتن من» به موفقیت‌های سینمایی خود ادامه داد. هافمن در همه مردان رئیس‌جمهور، نقش کارل برنستین گزارش‌گر جوان روزنامه واشینگتن پست را بازی می‌کرد. این فیلم که بعدها یکی از مهم‌ترین فیلم‌های سیاسی تاریخ سینما شد، داستان تقلب انتخاباتی در زمان ریچارد نیکسون که به رسوایی واترگیت مشهور شد، را روایت می‌کند. کارل برنستین با بازی هافمن در کنار باب وودوارد با بازی رابرت ردفورد از محبوب‌ترین قهرمان‌های تاریخ سینما به‌شمار می‌روند. ۱۹۷۹ داستین هافمن با بازی در کریمر علیه کریمر، برنده اولین اسکار بازیگری خود شد. فیلم نیز برنده جوایز مهمی چون اسکار بهترین فیلم و بهترین کارگردانی شد.
دههٔ ۸۰ میلادی
دههٔ ۸۰ برای هافمن سرشار از موفقیت بود. وی در ۱۹۸۲ در فیلم پرفروش «توتسی» بازی خاطره‌انگیزی داشت و در کنار نامزدی نقش اول اسکار، برنده دو جایزه معتبر گلدن گلوب و بفتا شد. فروش فوق‌العاده توتسی در کنار نقدهای مثبت فیلم، هافمن را یکی از اندک فاتحان گیشه که محبوب منتقدان سینما نیز بود کرد. «مرد بارانی» ساختهٔ بری لوینسون دیگر فیلم مطرح داستین هافمن در این دهه است که بیش‌تر جوایز معتبر سینمایی از جمله اسکار نقش اول مرد را برای وی به ارمغان آورد. این فیلم نیز همچون فارغ‌التحصیل و کریمر علیه کریمر، پرفروش‌ترین فیلم سال شد.
دههٔ ۹۰ میلادی
دهه ۹۰ آغاز میان‌سالی او و کمتر شدن حضور وی در فیلم‌های شاخص بود. با این همه بازی او در «سگ را بجنبان» محصول ۱۹۹۷ در کنار رابرت دنیرو چشم‌گیر بود؛ و برای هفتمین بار نامزد اسکار نقش اول مرد شد. دیک تریسی، هوک، قهرمان، شیوع، خفتگان، شهر دیوانه، بوفالوی آمریکایی و پیام‌آور: داستان ژان دارک دیگر کارهای وی در دههٔ ۹۰ هستند.
هافمن در ۱۹۹۷ جایزه افتخاری گلدن گلاب و در ۱۹۹۹ جایزه یک عمر دستاورد بنیاد فیلم آمریکا را دریافت کرد.
دههٔ ۲۰۰۰ میلادی
او در دههٔ جدید بر خلاف دهه‌های پیشین در کارهای‌های شاخصی حضور نیافت؛ و بازی در هیئت منصفه فراری، در جستجوی ناکجاآباد، سرگذشت ناگوار، ملاقات با فوکرها، شهر گمشده، آخرین شانس هاروی ،فوکرهای کوچک و صداپیشگی در پاندای کونگ‌فوکار مهم‌ترین کارهای وی در هزاره جدید میلادی است.
هافمن در کارگردانی، اولین فیلمش، کوارتت، را در ۲۰۱۲ ساخت؛ که به فروش قابل توجه ۵۹ میلیون دلار رسید. او در ۲۰۱۳ به دنبال ابتلا به سرطان، عمل جراحی شد و بهبود یافت.
امروزه داستین هافمن، در کنار رابرت دنیرو، جک نیکلسون و آل پاچینو، از بزرگان بازیگری در سینمای مدرن شناخته می‌شوند. این بازیگر سرشناس در تازه‌ترین حضورش، در فیلمی به کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا بازی می‌کند.
جوایز و نامزدی‌ها
اسکار
فیلم
تلویزیون
تئاتر
نماهنگ
پانویس
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Dustin Hoffman». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ آوریل ۲۰۱۴.
پیوند به بیرون
- سالهای طلایی
- زندگی‌نامه در IMDB
محتوایی که مشاهده می‌فرمایید به صورت مستقیم از سایت ویکی‌پدیا برداشته شده است و تیم کاکادو هیچ‌گونه مسئولیتی در قبال تولید و انتشار آن ندارد.
😍 خوشحال می‌شیم نظرت رو در مورد این مطلب بدونیم. 😍
